THE CASE OF HANA AND ALICE (2015, Shunji Iwai, Japan, animation, A+25)

THE CASE OF HANA AND ALICE (2015, Shunji Iwai, Japan, animation, A+25)

--จริงๆแล้วเราชอบหนังทำนองนี้มากๆ นั่นก็คือหนังกลุ่ม “สองสาวผจญภัย” โดยหนังในกลุ่มนี้จะมีตั้งแต่หนังที่ “เซอร์เรียลสุดๆ” อย่าง DAISIES (Vera Chytilova), MULHOLLAND DRIVE (David Lynch); หนังกึ่งเซอร์เรียล อย่าง CELINE AND JULIE GO BOATING (Jacques Rivette) และ LE PONT DU NORD (Jacques Rivette) และมาจนถึง THE CASE OF HANA AND ALICE ซึ่งจัดเป็นหนังที่ “realistic” ที่สุดเรื่องนึงในบรรดาหนังกลุ่มสองสาวผจญภัย

--สาเหตุที่เราชอบหนังทำนองนี้เป็นเพราะว่า ตั้งแต่เด็กๆแล้วที่เราอยากจะมีประสบการณ์แบบนี้เกิดขึ้นในชีวิตเราน่ะ คือตั้งแต่เด็กๆแล้วที่เราจะมี fantasy ในทำนองที่ว่า “เพื่อนสนิทโทรศัพท์มาหาเราตอนตี 3 บอกให้ไปเจอกันที่ตลาดโบ๊เบ๊ แล้วการผจญภัยก็เริ่มต้นขึ้น” อะไรทำนองนี้ เพราะฉะนั้นการได้ดูหนังกลุ่มนี้มันก็เลยเหมือนเป็นการตอบสนอง fantasy ที่เรามีตั้งแต่วัยเด็ก โดยเฉพาะ MULHOLLAND DRIVE กับ CELINE AND JULIE GO BOATING ที่ใกล้เคียงกับ fantasy ของเรามากๆ

--อีกสาเหตุนึงที่ชอบ THE CASE OF HANA AND ALICE มากๆ เป็นเพราะว่า เราชอบเรื่องราวของการสะกดรอยตามชายหนุ่ม หรือการตามหาชายหนุ่มจนนำไปสู่การผจญภัยด้วย 555 เรื่องนี้มันก็เป็น fantasy ของเราอีกเหมือนกัน

--อีกสิ่งที่เราชอบใน THE CASE OF HANA AND ALICE คือการที่มันทำให้ “ฉากต่างๆในชีวิตประจำวัน” กลายเป็นสถานที่แห่งการผจญภัยขึ้นมาได้น่ะ คือสองสาวนางเอกของเรื่องไม่ได้เจอกับอะไรที่อันตรายร้ายแรงหรือน่ากลัวมากมาย พวกเธอเจอแค่ “คนธรรมดาๆที่สามารถพบได้ในชีวิตประจำวัน” ไปเรื่อยๆ ทั้งชายชราที่ผิวเต่งตึง, คนขับรถบรรทุก, แก๊งหนุ่มขี่จักรยาน, แก๊งลูกค้าร้านราเม็ง, etc. คือจริงๆแล้วพวกเธอผจญภัยในสถานที่ธรรมดาๆ และเจอแต่คนธรรมดาๆ แต่มันก็กลายเป็นการผจญภัยที่น่าประทับใจได้ และเราว่ามันแตกต่างจากการผจญภัยในหนังเรื่องอื่นๆ เพราะมันไม่มีอะไรโลดโผนหรือพิสดารพันลึกนี่แหละ

 และอะไรแบบนี้นี่แหละ ที่มันคือความทรงจำที่ประทับใจที่เรามักจะนึกถึงเมื่อนึกถึงเพื่อนเก่า คือเวลาเรานึกถึงเพื่อนเก่า เราก็มักจะนึกถึงตอนที่พวกเราได้ผจญภัยเล็กๆน้อยๆมาด้วยกัน อย่างเช่น ตอนที่เคยนัดเจอกับเพื่อนๆเพื่อไปรุมตบอีเลวตัวนึงหน้าคณะสัตวแพทย์ศาสตร์ ม.เกษตรในปี 1994 อะไรทำนองนี้

เราว่าถ้าหาก Hana และ Alice มีตัวตนจริง และเวลาผ่านไปแล้ว 20-30 ปี เวลาพวกเธอในวัยกลางคนนึกถึงอดีต พวกเธอก็จะนึกถึงประสบการณ์ผจญภัยเล็กๆน้อยๆที่เคยผ่านมาด้วยกันแบบในหนังเรื่องนี้นี่แหละ

--ชอบประเด็นเรื่อง “การสร้างข่าวลือ” มากๆเลยด้วย ทั้งข่าวลือเรื่องคนถูกวางยาพิษและคนถูกรถบรรทุกทับ คือจริงๆแล้วหนังเรื่องนี้ “ใส” มากๆเลยนะ แต่จริงๆแล้วประเด็นนี้เป็นประเด็นที่ซีเรียส และสามารถนำไปสู่อะไรที่รุนแรงน่ากลัวกว่าในหนังเรื่องนี้ได้มากๆ